Okyanusun dibi gibiyim bazen
Gündüz ışıl ışıl ve berrak
Gece ulaşılmaz, ürkütücü, soğuk
Dalgalar çoğaldı mı yerinde duramayan
Durulunca kendini bulamayan
Sabit bir bank gibiyim bazen
Hantal, korkak ve bıkmış
Olduğu yerde duran
Sokak lambasıyla aydınlanan
Daima aynı manzaraya bakan
Eski bir oyuncak gibiyim bazen
Tozlanmış bir kutuda ömrünü geçiren
Eskidikçe eskiyen
Yenilenmeye heves eden
Terk edilmiş bir umutla hala bekleyen
Paslanmış bir iskele gibiyim bazen
Fotoğrafçıların ilgi odağı olan
Sarhoşların sabahladığı
Denizin sabaha kadar kamçıladığı
Kayıp giden hayata sıkıca tutunan
Yosun tutmuş bir taş gibiyim bazen
Soğuk ve kaskatı ruhum
Beni saranlara kayıtsız
Bir ağaç dibinde yalnız
Gecenin soğuğunda hep üşüyen
Soyut bir resim gibiyim bazen
Renkler üzerimde karmakarışık
Duygular dört bir yanda çoğalmış
Her bakışta farklı anlam bulan
Gece gibiyim bazen
Karanlık, kasvetli, gizemli
Sırlarla, ruhlara dolu içim
Bin bir oyunla aydınlanırken gece
Sabahı özleyen bir yıldız gibiyim
Aylin ALAGÖZ/ 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder