ŞEFFAF

İçim azaldıkça geçmişe sığındım.

Geleceği çoğaltmak için,

Tozlu raflara uzandı ellerim,

Bir "biz" aradı gözlerim.

Sağanağa yakalanmış gibiydim.

İçim amansız çığlıklarında,

Zamanın durmazlığında,

Geçirdiğim ışık yıllarıydın.

Uzakta en uzakta...

Anlamayı geciktirdiğim anlarsın.

Umudu var ettiğim, gözlerindeki yeşillerin,

Bakakaldığım donuk mavilerin,

Çöllenmiş kahverengilerimsin.

İndirdiğim kepenklerde,

Her gece üst üste,

Aramızda şeffaf bir duvar,

Cesaretsizlikten örülmüş tuğlalar.

Korktum, korktuk.

Yeni bir hikayeye başlamaktan,

Sonunu kötü sandığımız,

Alıştığımız ihanetlerden.

Korktum, korktuk.

Yarım kalmışlığımızdan,

Yorucu öykülerden,

Erkek ve kadın hallerinden.

Aylin ALAGÖZ/ 2012