Her sayfa çevirişimde,
İçime dolan her zerrede.
Doldur kadehimi saki,
Soluduğum yaşam taneleri.
Çokça geçtiğim köprülerde,
Senden öte düşlerimde.
Alnımdaki su damlacıkları,
Taptığım o hayali tanrıları.
Çocukluğumun teslimiyeti,
Gölgelerin hiçe eşitliği.
İnsan sandığımız acımasızları,
Yakıp yıktığım duyguları...
Eski bir tapınaktın zamandan,
Gökyüzüne baş kaldıran.
Ruhu kayıp, aşkı silik.
Her şeyiyle ütopik.
Sıcaklık çekilirken bu kentten,
Geriye kalan sadece "sen"
Issız bir yeşilin kuytusunda,
Soğukla buluşmuş bir eser "ben"
Ardında bıraktığın tüm yıkıntı "sen"
Yarattığın hiçliklerden şaheser "ben"
Aylin ALAGÖZ/ 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder